Interview met juf Radia

Met Werken als een Paard Na School gaan we wekelijks op stap met vier groepen kinderen. Naast een begeleider van Werken als een Paard komt er vanuit school ook altijd een begeleider mee. Daar zijn we ontzettend blij mee! Samen zorgen we dat de uitstapjes en bezoeken goed verlopen en zijn we er voor alle vragen van de kinderen. Radia van cbs De Sleutel gaat al een aantal jaren met ons mee op maandag. Nu is de tijd aangebroken dat ze het stokje aan iemand anders gaat overdragen. Ze stopt met het begeleiden en dat vinden wij natuurlijk heel erg jammer. Tijd om met haar te praten over de afgelopen jaren. 

Hi Radia, wil je kort wat over jezelf vertellen?
Ik ben Radia, ik werk inmiddels al bijna 24 jaar op De Sleutel. In het begin heb ik veel met de ouders binnen school gedaan en de laatste 15 jaar ook met de kinderen. Naast mijn huidige functie als medewerker ouderbetrokkenheid, bied ik ook individuele ondersteuning aan zowel kinderen als ouders. Ik zorg ervoor dat iedereen een luisterend oor heeft en zich gehoord voelt. Mijn doel is om een veilige en vertrouwelijke omgeving te creëren waar kinderen en ouders openlijk kunnen praten over hun zorgen, vragen en uitdagingen. Door persoonlijke gesprekken help ik hen om hun emoties te uiten, oplossingen te vinden en hun welzijn te bevorderen. Dit aanvullende werk stelt me in staat om dieper in te gaan op individuele behoeften en een positieve impact te hebben op het leven van de gezinnen waarmee ik werk.

Daarnaast hebben we een maatschappelijk werker beschikbaar voor situaties waarin verdere ondersteuning nodig is. Indien nodig, verwijs ik kinderen en ouders door naar haar, zodat zij de gespecialiseerde hulp en begeleiding kunnen krijgen die ze nodig hebben. Hierdoor kunnen we een holistische benadering bieden en ervoor zorgen dat iedereen de best mogelijke zorg ontvangt.
Maar iedereen weet dat ze op een laagdrempelige manier met mij kunnen praten en dat is natuurlijk hartstikke fijn. Mijn werk is dus eigenlijk nooit saai, ik hou echt van mijn werk.

En hoe ben je betrokken geraakt bij Werken als een Paard Na School?
Ik ben 6 jaar geleden gevraagd om begeleider te worden van Werken als een Paard om de deelnemende groep vanuit De Sleutel te begeleiden. Toen leerde ik het team kennen en ook Karin, die sinds die tijd samen met mij de groep kinderen op maandag heeft begeleid voor Werken als een Paard Na School. Ik leerde de passie die achter dit programma schuilgaat kennen en sindsdien ben ik het eigenlijk alleen maar leuker gaan vinden. Ik heb ontdekt hoeveel dit voor onze kinderen doet, het is heel waardevol voor ze.

Voor mij is het bijvoorbeeld vanzelfsprekend dat als je in Rotterdam woont dat je dan wel eens in de Markthal komt, of over de Erasmusbrug rijdt. Maar voor heel veel kinderen die bij ons op school zitten is dat helemaal niet zo vanzelfsprekend. Dat heeft me best diep geraakt, toen we over de brug reden dat sommige kinderen echt onder de indruk waren en dit nog niet eerder hadden meegemaakt. Ik heb in al die jaren zoveel meegemaakt en ik vond het toen en vind het nu nog steeds een heel waardevol programma.

Wat ik fijn vind is dat ik altijd goed kan overleggen met het team van Werken als een Paard. Als ik bijvoorbeeld ergens tegenaan loop dan kunnen we dat bespreken en bijna altijd wordt er direct iets mee gedaan als dat nodig is. Dat is een hele fijne wisselwerking waardoor de kwaliteit alleen maar groeit en we steeds beter weten wat werkt en wat niet werkt.

Werken als een Paard Na School vindt natuurlijk plaats na schooltijd, dan hebben de kinderen er al een hele dag op school opzitten. Hoe zorg je ervoor dat het leuk blijft maar ondertussen ook leerzaam?
Het voordeel is, denk ik, dat ik binnen de school werk. De kinderen kennen mij allemaal en ze weten goed wat ze aan me hebben. Werken als een Paard Na School gaat ook over ontspanning. De kinderen moeten het niet als een werkdruk ervaren. Het is toch een naschools programma dus ontspanning en plezier horen er ook zeker bij. Daarom vind ik het ook leuk om gek te doen samen met de kinderen, zodat we samen een goede sfeer creëren. Ik ben heel chill maar ze moeten niet over mijn grenzen heen gaan want dan hebben ze wel een probleem. En dat weten ze. Maar ik kan net zo goed met ze lachen, dansen en gekke foto’s maken. En dat is wat onze kinderen ook nodig hebben. Respect is gewoon het allerbelangrijkste, dan komen we er wel.

En als je kijkt naar toen je net begon en nu, wat is er intussen veranderd?
Ik ben zelf veel sterker geworden in het begeleiden en hoe ik Werken als een Paard binnen de school heb neergezet. We werken met Stichting Leerkracht en twee keer in de week hebben we een kort overleg in de ochtend. Dan mogen we ook altijd een succes benoemen als we dat willen. En als je terug gaat kijken bij mij dan is Werken als een Paard altijd een succesmomentje voor mij. Ik benadruk altijd hoe belangrijk het voor onze kinderen is en dat is ook echt zo binnen onze school gegroeid. Veel kinderen hebben inmiddels oudere broers of zussen die al hebben meegedaan en zo is het echt een vast belangrijk onderdeel geworden binnen de school en onder de kinderen. Dat is een hele mooie ontwikkeling.

Je maakt de kinderen op school mee maar ook tijdens de naschoolse lessen. Merk je verschil daartussen?
De kinderen hebben altijd heel veel vragen. ‘Juf wat gaan we doen? Waar gaan we heen?’. Dat is heel leuk om te merken, ze zijn echt nieuwsgierig en verheugen zich op de uitjes. Daarnaast krijg je ook een heel andere band met de kinderen. Je bent toch langer met ze op stap en er is ruimte om gesprekken te voeren. Zo vertellen ze bijvoorbeeld over hun leven en andere persoonlijke verhalen. Je gaat meer delen met elkaar, ook de gezamenlijke ervaring van de naschoolse lessen. En ook met de ouders krijg je een andere band. Je bent toch het aanspreekpunt op school voor Werken als een Paard. Dus de ouders kunnen bij mij terecht voor vragen en ze spreken ook echt hun waardering uit. Dat schept natuurlijk een hele fijne band.

Is er een moment wat je echt is bijgebleven of wat je niet had willen missen?
Ik vind het heel bijzonder als we bijvoorbeeld een kind met een gebruiksaanwijzing of een rugzakje in de groep hebben zitten die toch meegaat naar de naschoolse lessen. Dan zie je die kinderen gedurende het jaar echt groeien. Ze durven bijvoorbeeld voor de groep te presenteren, samen te werken of angsten te overwinnen. Of dat kinderen aan je vertellen dat ze echt dankbaar zijn dat ze dit mee mogen maken. Daar doe je het uiteindelijk voor. Daarnaast heb je soms ook echt wel pittige kinderen in de groep zitten en dan is het heel hard werken. Maar als je dan toch uiteindelijk met elkaar het jaar goed afsluit en al die ervaringen deelt, dan is dat ook wel erg bijzonder.

Nu ga je stoppen als begeleider van Werken als een Paard na zoveel jaar. Hoe is dat voor jou?
Stiekem wil je het natuurlijk niet loslaten, maar nu is voor mij het moment gekomen om het over te dragen aan iemand anders. Maar natuurlijk zal ik de komende tijd nog wel helpen waar nodig zodat de overgang goed verloopt en ik me met een gerust hart ergens anders op kan richten.

Het was fijn om met Radia te mogen samenwerken en we willen haar ontzettend bedanken voor haar inzet, steun en mooie avonturen!