Interview Sportbedrijf Rotterdam

Werken als een Paard Parcours is alweer een tijdje van start gegaan. Het minispringparcours reist langs verschillende scholen in Rotterdam waar kinderen over de hindernissen kunnen vliegen. De finale vindt dit jaar hopelijk weer plaats tijdens het CHIO Rotterdam. Maar dit mooie project doen we niet alleen. We spraken Dave en Edwin van Sportbedrijf Rotterdam over deze fijne samenwerking.

Kunnen jullie jezelf even kort voorstellen?
Hi, ik ben Dave de Jong, projectmedewerker Evenementen en hiervoor werkzaam geweest binnen het team schoolsport. We organiseren vooral de side-events bij grote topsportevenementen, maar we organiseren zelf ook middelgrote tot grote evenementen.

Ik ben Edwin de Koning en ik ben teammanager Evenementen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn team dat zich onder andere bezig houdt met side-events. Ik werk met een aantal pijlers. Een van de gemeentelijke opdrachten is het organiseren van side-events bij alle grote topsportevenementen. Daar proberen we altijd nieuwe concepten voor te ontwikkelen, daar is het parcours van Werken als een Paard er één van. We hebben ook een aantal eigen evenementen zoals de Final: Rotterdamse schoolsport kampioenschappen. De finale daarvan vindt plaats in Ahoy, dat is altijd een groot feest. Daarnaast hebben we nog een pijler met commerciële activiteiten voor externe opdrachtgevers en zijn we de laatste pijler aan het ontwikkelen. We willen namelijk graag één loketfunctie voor alle sportaanvragen hebben in de toekomst.

Ik zit al wat langer bij evenementen, toen het nog van de gemeente was en in die tijd heb ik de ontwikkeling van side-events mogen doen tijdens de Tour de France. De side-events waren toen alles wat niet met de wedstrijd te maken had. Later is het een methodiek geworden om verbinding te maken tussen het topsportevenement en de stad. Alles wat wij doen aan side-events doen wij samen met Rotterdam Topsport en Rotterdam Sportsupport. Wij werken binnen die samenwerking aan de operationele kant.

Is het parcours zo ook ontstaan?
Edwin: Ja, in 2019 vond het EK springen, dressuur en para-dressuur plaats in Rotterdam. Toen kregen we de vraag of we daar side-events voor konden ontwikkelen in samenwerking met Werken als een Paard. We hadden natuurlijk het CHIO Rotterdam al als iconisch evenement dus we waren al aan het denken hoe we daar een mooie link mee konden maken. Ouders, kinderen, opa’s en oma’s vinden het altijd leuk om zich aan anderen te meten. Dus we kregen als snel het idee om het springparcours voor de paarden na te bouwen. Dan kunnen we de kinderen binnen de gymnastieklessen op school lekker laten bewegen én had je de link naar de paardensport. Dit was zo’n succes dat het parcours nu nog steeds bestaat. We merken dat er ook buiten schooltijd om heel veel vraag naar is en dat was ook de bedoeling van de EK organisatie: een legacy nalaten ná het evenement zelf.

Hoe is het parcours en de juiste opstelling eigenlijk ontwikkeld?
Dave: We zijn qua grootte uitgegaan van het volleybalveld in de gymzaal. Deze is overal even groot en zo kan je heel makkelijk op elke locatie dezelfde opstelling maken. Voor het parcours maken we gebruik van de helft van de gymzaal. Omdat je het op elke school op dezelfde manier kan neerzetten zijn alle gelopen tijden dus even eerlijk. Iedereen loopt namelijk dezelfde route met dezelfde afstanden. Wel zo eerlijk voor alle snelste kinderen die naar de finale mogen.

Edwin: Dat is het mooie, de parcoursbouwer van het EK heeft via Werken als een Paard meegedacht over de uiteindelijke opzet van het minispringparcours. Dus welke hindernissen waar precies kwamen te staan en in welke volgorde. Zo is de verbinding met het evenement ook weer mooi gelegd. We hebben per hindernis twee opties om mee te spelen. We kunnen ze als horizontale balken neerleggen of gekruist. Gekruist zijn de hindernissen iets lager. We kijken dus per groep naar de lengte van de kinderbenen en stemmen daar de hindernissen op af.

Hoe vaak reist het parcours eigenlijk langs de scholen?
Edwin: Dave heeft samen met een team vorig schooljaar het parcours 40 keer opgebouwd bij verschillende scholen. Ook dit jaar zijn er enorm veel scholen die meedoen. Het parcours reist daar aan het begin en het einde van het schooljaar langs en is dus op ontzettend veel scholen te vinden gedurende het jaar. 

Hebben jullie zelf het parcours ook al eens gesprongen?
Dave: Ik heb hem sowieso al een paar keer afgelegd.
Edwin: Ik heb het parcours tijdens de opening in een echte piste gesprongen op het terrein van het CHIO. Dat hoort er natuurlijk ook wel bij, dan ben ik ook gewoon een groot kind en wil ik zo snel mogelijk het parcours afleggen. Dus het parcours heeft zeker een aantrekkingskracht, voor jong en oud.

Hoe is het eerste jaar van het parcours eigenlijk verlopen?
Edwin: We hebben het bij de scholen aangeboden, zo kon het in hun reguliere gymprogramma worden opgenomen. We hebben dat eerste jaar toegewerkt naar de finale aan het einde van het schooljaar, die ook daadwerkelijk plaats heeft gevonden op onze Final in Ahoy. Alle kinderen met de snelste tijd per school mochten meedoen aan de finale. Dat waren maar 20 kinderen. Dat hebben we later veranderd. We kijken nu per school naar de snelste uit elke klas en zij mogen meedoen aan de finale. Zo geef je meer kinderen de kans.

Wat is er sindsdien nog meer veranderd? Ik kan me voorstellen dat je onderweg leert wat wel en niet werkt.
Dave: De functionaliteit is verbeterd. We hebben de wat stevigere hindernissen uitgebreid. De opzet en de route zijn in principe wel hetzelfde gebleven. En er mogen dus meer kinderen mee naar de finale, dat is ook veel leuker. Dit jaar proberen we de finale weer te organiseren tijdens het CHIO en naast de finale willen we het parcours opengooien voor iedereen die daar aanwezig is. De finale neemt namelijk niet de hele dag in beslag en dan zou het parcours daarna leeg staan. Dat is zonde dus iedereen mag over het parcours springen als ze willen!

Edwin: Wat er nog meer veranderd is ten opzichte van het begin is dat we naast de hindernissen ook onderdelen van Rotterdam opgenomen hadden in het parcours. Zo stonden er bijvoorbeeld een kleine Euromast en kubuswoning in. Maar we hadden er van te voren geen rekening mee gehouden dat we het parcours zo vaak op en af zouden moeten bouwen en vervoeren van school naar school. Dus op een gegeven moment was de Euromast een stukje korter en verloor de kubuswoning wat onderdelen. We hebben uiteindelijk gekozen voor de functionaliteit en duurzaamheid, dus nu bestaat het parcours alleen uit stevige hindernissen.

Hoe gaat het nu met het parcours?
Dave: Eigenlijk heel goed, het eerste jaar ben ik zelf veel langs scholen geweest om ze kennis te laten maken met het parcours. Tegenwoordig kunnen scholen zichzelf inschrijven op onze website en je ziet dat veel scholen zich al voor de derde keer op rij inschrijven, zo enthousiast zijn ze. Het parcours heeft nu ook meer bekendheid, veel mensen kennen het. Dat helpt ook.

Edwin: Het parcours sluit ook heel mooi aan bij de grondvormen van bewegen. Tegenwoordig zijn turnen, voetballen etc. populaire sporten maar er is weinig oog voor loopscholing. Hoe je moet lopen, draaien en wendingen moet maken. Dit zit allemaal wel op een speelse manier in het parcours verwerkt. Het parcours kost de scholen die meedoen ook niks. Zo is de drempel laag en kunnen we elke school de kans bieden om mee te doen. De hordes van de hindernissen zijn al hoog zat, dus de drempel om mee te doen moet laag haha.

Wat zijn de leukste momenten die jullie hebben meegemaakt met het parcours?
Dave: Voor mij was het mooiste moment toch wel dat we voorafgaand aan de EK’s op centraal station stonden met het parcours. Dat was echt een unieke plek om te staan. Van te voren weet je niet zo goed wat je kan verwachten maar heel veel mensen spraken ons aan en konden de verleiding niet weerstaan om het parcours af te leggen.

Edwin: Niet alleen kinderen maar ook volwassen mensen hè. Een meneer met een net pak aan en een aktetas vroeg of we even op zijn tas konden letten. En hij springt zo het hele parcours over. Of die keer dat we in het Kralingse Bos stonden tijdens het EK. Daar zijn veel ouders met kinderen en opa’s en oma’s aanwezig die het leuk vinden om tegen elkaar een wedstrijdje te doen. Dan is het echt niet zo dat de kinderen altijd mogen winnen.

Waar we het Werken als een Paard parcours ook neer zetten, het geeft een aanleiding om met mensen in gesprek te komen. Het is een middel om mensen meer te laten bewegen maar anderzijds ook een middel om in gesprek te gaan. Iedereen is toch nieuwsgierig naar het parcours en op die manier kunnen wij vertellen over Werken als een Paard, het CHIO, wat de paardensport allemaal inhoudt en over de Hazelaar en verschillende doelgroepen.

Wat vinden jullie zelf het leukste onderdeel van het parcours?
Dave: Ik ben nogal prestatiegericht dus voor mij is de snelste tijd het leukste aspect. Ik wil altijd winnen, met welk spelletje ook.

Edwin: Als ik vooral naar de kinderen kijk is het de totaalbeleving. Het rennen en vliegen over het parcours, zo goed mogelijk foutloos te springen en dan aan het einde op de knop drukken en zien in welke tijd je het parcours hebt afgelegd. Kinderen vergelijken de tijden ook minder met elkaar, het gaat gewoon om de hele beleving. Ze moedigen elkaar ook allemaal aan vanaf de zijlijn. Dat is ook het leuke, kinderen die al op hockey of voetbal zitten blinken vaak tijdens de gymlessen uit terwijl bij het parcours dit niet het geval hoeft te zijn. Ook de kinderen die niet zo vaak sporten kunnen een snelle tijd neerzetten. Bij het parcours kan iedereen uitblinken.

Maar zelf vind ik het leuk om te kijken waar er verbeteringen zitten. Kan ik de ideale lijn vinden, moet ik me anders afzetten? Al die aspecten die met techniek te maken hebben. Maar het parcours is hoofdzakelijk een leuk middel om iedereen in beweging te krijgen. Dus het is al geslaagd als iedereen het parcours heeft afgelegd.

Dave: Dat is het mooie van dit parcours. Ik heb ondertussen een heleboel meegemaakt en er iedereen doet altijd mee. Terwijl bij een potje voetbal er altijd wel een aantal kinderen zijn die het niks vinden en niet mee willen doen. Dat is wel het speciale aan het parcours, iedereen durft zich te geven. Klein, groot, dik, dun, jong en oud. Het maakt allemaal niet uit.

Werken als een Paard Taart 
Dit jaar delen we meer taarten uit dan normaal. Door Corona hebben we de afgelopen tijd minder taarten uit kunnen delen en dat halen we graag in! We zijn ontzettend blij met onze fijne samenwerking met Sportbedrijf Rotterdam. Als verrassing hebben we Edwin, Dave en de andere collega’s van Sportbedrijf Rotterdam de Werken als een Paard Taart overhandigd. We willen ze bedanken voor hun inzet, het meedenken en de enthousiaste samenwerking!