Interview met Geert-Jan Reinalda

Werken als een Paard heeft al een geruime tijd een fijne samenwerking met de Mattheusschool. Wekelijks krijgen twee groepen kinderen therapeutische les met inzet van paarden op Rijvereniging de Hazelaar. Toen we vernamen dat Geert-Jan (directeur-bestuurder) van de Mattheusschool met pensioen gaat, leek het ons een mooi moment om nog even op bezoek te gaan. We spraken Geert-Jan over zijn jaren in het onderwijs en wat de toekomst gaat brengen.

Dag Geert-Jan kan je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Geert-Jan, inmiddels 67 jaar maar zo voel ik me totaal niet. Einde van dit schooljaar ga ik met pensioen en geef ik het stokje hier op de Mattheusschool door. Ik ben in 1979 begonnen op de Mattheusschool als leerkracht. In die tijd hadden we ongeveer veertig leerlingen in totaal en een team van vijf mensen, dus dat was allemaal heel klein. Toen werden we ook nog Bijzonder Buitengewoon Onderwijs genoemd, later is dat veranderd in Speciaal Onderwijs. Op deze school zitten alleen kinderen met een verstandelijke beperking. Sinds eind jaren 80 hebben we ook een speciale afdeling voor kinderen met autisme. Een van onze groepen die meedoet aan Werken als een Paard Speciaal onderwijs bestaat uit kinderen met autisme.

Ik begon als leerkracht, toen ik klaar was met de pabo waren er niet zoveel banen dus per toeval ben ik hier terechtgekomen. In de jaren ben ik blijven ontwikkelen en specialiseren en op een gegeven moment was ik adjunct-directeur. Daarna heb ik het stokje overgenomen en was ik de directeur, dat is wel een heel mooi verloop geweest. In die tijd hadden we al 84 leerlingen verdeeld over zeven groepen dus dat is al een stukje meer dan de veertig leerlingen waar we mee begonnen zijn. Daarna is de ontwikkeling heel snel gegaan en zijn we ook op zoek gegaan naar een andere locatie, zodat we uit konden breiden. Sinds 2015 zitten we in een prachtig gebouw dat voldoet aan al onze wensen. Inmiddels hebben we 225 leerlingen, dus we hebben een flinke weg afgelegd en een mooie ontwikkeling doorgemaakt.

Jullie lesprogramma bestaat uit reguliere lessen zoals taal en rekenen maar jullie hebben ook veel andere activiteiten voor de kinderen, waar Werken als een Paard Speciaal Onderwijs er eentje van is. Waarom is dit ook belangrijk binnen jullie lesprogramma?
Wij zien dat het echt wat toevoegt aan ons lesprogramma en dat de kinderen er baat bij hebben. Het is zo mooi om te zien hoe anders leerlingen kunnen zijn als ze met een paard bezig zijn. De twee groepen die meedoen hebben we specifiek gekozen omdat wij denken dat deze kinderen er het meeste profijt ervan hebben. Het is best een inbreuk op de reguliere lessen, want je moet de kinderen voorbereiden, erheen rijden met begeleiding en dan natuurlijk een uurtje les op de manege. Bij elkaar opgeteld ben je zo twee uur bezig. We vinden het zo belangrijk dat we graag de tijd vrijmaken. De therapeutische lessen met inzet van paarden vallen bij ons onder motorische ontwikkeling, cognitieve ontwikkeling en sociaal-emotionele ontwikkeling. Zo valt eten bij ons bijvoorbeeld ook onder lestijd, dan leren we de kinderen bijvoorbeeld om met mes en vork te eten.

Je draait al heel wat jaren mee binnen het onderwijs, hoe is het in de afgelopen jaren veranderd?
Als ik naar het begin kijk en nu dan is de professionalisering van het onderwijs is wel enorm toegenomen. Dat is ook goed, want je probeert het maximale uit de kinderen te halen. We hebben kinderen die hier als vierjarige binnenkomen en weer van school afgaan als ze twintig zijn. Dat is een lange periode en dan wil je ze de beste ondersteuning bieden. Daarom kijken we heel kritisch naar ons lesprogramma en zorgen we dat we de kinderen op alle vlakken zo goed mogelijk kunnen bijstaan. Dat betekent dat we regulieren lessen zoals rekenen en taal hebben maar ook muziek, dans, zwemmen en dus therapeutische lessen met inzet van paarden in samenwerking met Werken als een Paard.

Welke invloed heeft Werken als een Paard Speciaal Onderwijs op de kinderen die meedoen?
De invloed is veelal op individueel niveau op langdurige termijn. Het is in die zin lastig te meten, maar we zien wel degelijk positieve vooruitgang bij de kinderen, anders waren we natuurlijk al lang gestopt. We zien ook dat de kinderen ontzettend veel plezier en ontspanning halen uit het paardrijden. Dat is voor deze kinderen ook al een groot goed. Er wordt binnen de lessen natuurlijk wel met individuele doelen gewerkt, dus het is niet alleen maar een plezieruitje. Ik ga soms ook zelf mee met de lessen bij Rijvereniging de Hazelaar en ik ben elke keer weer onder de indruk. De paarden reageren zo goed op wat een kind nodig heeft, dat is heel bijzonder om te zien.

Hoe kijk je naar de toekomst nu je pensioen nadert?
Ik kijk uit naar de toekomst. Ik ben al die jaren met veel plezier naar mijn werk gekomen en ik heb eigenlijk al die tijd mijn droombaan gehad. Ik ben trots op wat we met elkaar hebben neergezet. Mijn werk nu brengt veel verantwoordelijkheid met zich mee, ik heb er stiekem wel zin in dat ik dat straks na mijn pensioen los kan laten. Het leven is goed.